Rubai:
Divan edebiyatımıza İran edebiyatından geçmiş bir türdür. Dört dizeden oluşur ve konuları genellikle felsefi ya da tasavvufidir.
Kafiye örgüsü (aaxa) ya da (xaxa) biçimindedir. Rubailerde mahlas kullanılmaz. Aruz ölçüsüyle yazılan rubailer, aruzun bir kalıbıyla yazıldığı gibi her dizesinde aruzun farklı bir kalıbı kullanılabilir. Bu türün en büyük şairi İranlı Ömer Hayyam’dır.
Mevlana, Fuzuli, Azmi-zade Haleti, Nabi, Şeyh Galib bu türün önemli temsilcileridir. Yakın geçmişimizde Arif Nihat Asya da rubaileriyle tanınmıştır.
Esrarını dil zamân zamân söyler imiş
Hengâme-i gamda dâstân söyler imiş
Aşk ehli olup da mihnet-i hicrâna
Ben sabr iderin diyen yalan söyler imiş (Hâleti)