Gövde

GÖVDE

Yapım ekleriyle genişletilmiş köklere “gövde” denir:

Türkçe, gözcü, bilgi, okuyucu…

Bu gövdeler, “Türk, göz, bil-, oku-” köklerin getirilen “-çe, -cü, -gi, -ucu” ekleri getirilerek türetilmiştir.

Gövdeler, yapı bakımından ikiye ayrılır:

a) İsim Gövdeleri: İsim ve fiil köklerinden türemiş isimlerdir:

yazı: Fiilden türemiş isim

soylu: İsimden türemiş isim

sözcü: İsimden türemiş isim

sevgi: Fiilden türemiş isim

b) Fiil Gövdeleri: İsim ve fiil köklerinden türemiş fiillerdir:

başla-: İsimden türemiş fiil

azal-: İsimden türemiş fiil

bakın-: Fiilden türemiş fiil

koşuş-: Fiilden türemiş fiil

İsim gövdeleri tek başlarına kullanılabilir: kitapçık, görgü, birinci, düzgün, belik…

Fiil gövdeleri ise tek başlarına kullanıldığında ikinci tekil kişi ve emir anlamı taşır. Bu gövdelere kişi ve zaman ekleri getirilerek geniş bir kullanım alanı yaratılır:

başla-: başladı,  başla-y-acak-sın, başla-mış-lar…

bakın-: bakın-ı-yor, bakın-mış-lar, bakın-malı-sın… 

edebiyatvadisi

Next Post

İsimler ve İsim Tamlamaları

Paz Tem 7 , 2019
İSİMLER ve İSİM TAMLAMALARI Varlıkları ve kavramları karşılayan sözcüklere isim (ad) denir. a) Varlıkların Niteliklerine (Oluşlarına) Göre İsimler: 1. SOMUT İSİM: Beş duyu organımızdan herhangi bir tanesiyle algılayabildiğimiz, yani elle tutup gözle görebildiğimiz, koklayıp tadabildiğimiz veya duyabildiğimiz varlıkları karşılayan isimler “somut” isimlerdir: Duman, toprak, rüzgâr, hava, göl, ışık, ev, kalem, […]

You May Like