GÖVDE
Yapım ekleriyle genişletilmiş köklere “gövde” denir:
Türkçe, gözcü, bilgi, okuyucu…
Bu gövdeler, “Türk, göz, bil-, oku-” köklerin getirilen “-çe, -cü, -gi, -ucu” ekleri getirilerek türetilmiştir.
Gövdeler, yapı bakımından ikiye ayrılır:
a) İsim Gövdeleri: İsim ve fiil köklerinden türemiş isimlerdir:
yazı: Fiilden türemiş isim
soylu: İsimden türemiş isim
sözcü: İsimden türemiş isim
sevgi: Fiilden türemiş isim
b) Fiil Gövdeleri: İsim ve fiil köklerinden türemiş fiillerdir:
başla-: İsimden türemiş fiil
azal-: İsimden türemiş fiil
bakın-: Fiilden türemiş fiil
koşuş-: Fiilden türemiş fiil
İsim gövdeleri tek başlarına kullanılabilir: kitapçık, görgü, birinci, düzgün, belik…
Fiil gövdeleri ise tek başlarına kullanıldığında ikinci tekil kişi ve emir anlamı taşır. Bu gövdelere kişi ve zaman ekleri getirilerek geniş bir kullanım alanı yaratılır:
başla-: başladı, başla-y-acak-sın, başla-mış-lar…
bakın-: bakın-ı-yor, bakın-mış-lar, bakın-malı-sın…